Tutunma Kanaması

Embryonun anne rahmine tutunabilmesi için, vücut savunma sistemini aşması ve kendi ürettiği bazı salgılar yardımıyla rahim içini oyarak buraya yuvalanması gerekir. Yaptığı salgılar (enzim ve faktörler) yoluyla bir miktar rahim içi hücresini yok eder, daha sonra kendi hücrelerini üreterek bu boşluğa doğru ilerler. Tekrar bir kısım hücreyi yok eder ve yine üreyerek ilerlemeye devam eder. Bu şekilde yol alan embryo önce rahim içi dokusunun derinine doğru kendini gömer, daha sonra büyüdükçe tekrar rahim içi boşluğuna doğru kabarıklık yapar. Rahim içi boşluğunu doldurduktan sonra da rahimi büyütmeye başlar.

Embryolar bu yayılım esnasında, bazen rahim içi dokusunu besleyen damarlara denk gelirler. Her zamanki gibi boşluk yaratarak ilerlemek isteyince, zedelenen damardan kanama olur. Bu kanama çoğunlukla rahim ağzından dışarı gelir ve hasta tarafından farkedilir. Bazı durumlarda ise rahim içinde hapsolur ve sadece ultrason yapıldığında farkedilir.

Bu tür bir kanamanın tutunma kanaması mı, yoksa düşük tehlikesi mi olduğunu ayıracak bir test bulunmadığından, her halikarda kötü varsayım öne çıkarılır. Yani her kanama düşük tehdidi olarak kabul edilir ve hasta mutlak yatak istirahatine alınır. Beraberinde bebeğin yerinde durmasını kolaylaştırıcı bazı ilaçlar başlanır. Lekelenme geçtikten sonra hasta tekrar eski günlük yaşamına döner.